Hoe houd je een intellectuele vakantie

Wat men allemaal moet doen/laten
Vertelt u nu eens — met de hand op het hart — of ook u niet al heel lang wilt weten hoe u besmettelijke ziekten kunt vermijden of hoe u een gestolen rijbewijs kunt vervangen. Het juiste advies met betrekking tot de vraag hoe men een televisieprogramma dient te presenteren, zou een uitkomst zijn voor zo menigeen die in de branche van de 'beelden in 625 lijnen' werkzaam is, waarbij er met nadruk op dient te worden gewezen dat het begrip presentatiehier heel letterlijk en direct in de vorm van een 'begeleidend personage' dient te worden begrepen. Dit laatste omdat er steeds meer — en gelukkig maar — uitzendingen worden gerealiseerd zonder dat daarbij een inmiddels ouderwets wezen als de omroepster m/v aan te pas komt.

Vijfendertig columns

Ook heel interessant kan het zijn om uit te vinden hoe u kunt vermijden te weten hoe laat het is, althans in tal van denkbare situaties. Zou u een pornofilm herkennen, of weten hoe u een lucratief beroep kiest of hoe men nu precies een ijsje dient te eten?

Ook daarop kunt u antwoord krijgen. En op nog zoveel meer. U kunt het allemaal aan de weet komen door een goed honderd bladzijden tellend boekje van Umberto Eco (geb. 1932) te lezen: Op reis met een zalm — en andere vermakelijke verhalen. In 1992 is het in Italië verschenen en drie jaar later lag het als Ooievaar-pocket in de Nederlandstalige boekhandel, al was dit reeds een herdruk van de in 1993 gepubliceerde Omgekeerde wereld. Een kleine kroniek.Het geheel bestaat uit vijfendertig columns wselke oorspronkelijk zijn verschenen inLa bustina die Minerval, een rubriek die sedert 1986 deel uitmaakt van het Italiaanse tijdschrift Espresso.
Naast de boven opgesomde instructies omtrent datgene wat men zou moeten doen — dan wel laten — om tot het gewenste resultaat te komen: bij voorbeeld hoe je telegrammen in de prullenmand gooit, of hoe je langs de douane komt, wordt ook uitgelegd hoe je voor Indiaan moet spelen en hoe men zijn of haar tijd moet indelen, en dat zijn toch alle zeer belangswekkende kwesties. Hoe men erin slaagt een loochening te loochenen, is al evenmin overbodige kennis.

Het gevaar weduwen afwenden

Voor collega's die veel boeken hebben en die ook willen houden, is het niet verkeerd om over de juiste kennis te beschikken hoe men de eigen bibliotheek rechtvaardigt. Maar misschien is het nog wel interessanter om een methode in voorraad te hebben waarmee men zich kan hoeden voor weduwen, eventueel op dezelfde wijze als voor namaak, want daar is toch een aperte overeenkomst.

Uitleg omtrent een methode het gebruik van een draadloze telefoon te vermijden, is een volkomen achterhaalde poging van de auteur, maar was dat wellicht twee decennia geleden, toen hij die opschreef, nog niet; nu is het vechten tegen de bierkaai. Ik geloof dat dit laatste ook geldt voor de methode om tegen te gaan dat men "precies" zegt.

Amerikaanse treinen en voetbal

Nog een geluk dat ik geen plannen koester om binnen afzienbare tijd met een Amerikaanse trein te reizen, zodat ik de methode die de schrijver ons daarvoor aan de hand doet, niet hoef te onthouden. Dat geldt eveneens voor de inhoud van de dertigste bijdrage in het boek in kwestie, al is de actualiteit daarvan reeds enige weken wel heel schrijnend: Hoe vermijd je over voetbal te praten.
Wat Umberto Eco daarover ook te melden heeft, beter dan mijn eigen manier om dit tegen te gaan, is er niet. Gedecideerd zeg ik dan altijd: "Ik weet niets van voetbal en ik wens ook helemaal niets over dat afgrijselijke fenomeen te weten."

Lieden die dan de ongelooflijke brutaliteit hebben om een rechtvaardiging van mij te eisen, verwijs ik steevast door naar de Officier van Justitie die veelal een eis mag stellen, maar ook hij/zij/het dient zulks achterwege te laten aangaande mijn onwetendheid en onwilligheid met betrekking tot zulke platvloerse uitingen. Waarvan akte.